Η πρώτη μου εντύπωση στο κολυμβητήριο της Σταυρούπολης στην Άνω Ηλιούπολη. Όταν τριγυρνούσαμε στην αυλή του Προφήτη Ηλία και παίζαμε στη διπλανή αλάνα κάτι τέτοιο θα έμοιαζε με χωρατό θα έμοιαζε με όνειρο μικρού παιδιού που δε ξέρει από εμπόδια και δυσκολίες. Πάμε για μια βουτιά στην Άνω Ηλιούπολη…Άσε μας ρε φίλε θα του έλεγα εδώ πάμε δεν έχουμε σχολείο και θα χουμε Κολυμβητήριο; Για τα παιδιά στα Δυτικά τις δεκαετίες 80 -90 το κολυμβητήριο ήταν μια δύσκολη υπόθεση για την «παραμεθόριο» της πόλης. Έπρεπε ο μπαμπάς να έχει όρεξη και εσύ πολύ ταλέντο για να βρεθείς στα μεγάλα κολυμβητήρια της πόλης, το Εθνικό ή το Ποσειδώνιο αργότερα.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΜε μια πρώτη …βουτιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου